|
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΣΟΥΛΑΣ
«Είναι επιταγή των καιρών οι επαγγελματικοί στόχοι να συνδυάζονται με κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς»
|
 |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΦΩΤΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ
Ηδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, οι γιατροί είχαν παρατηρήσει ότι οι αλατωρύχοι, παρά την κοπιαστική εργασία τους, έβγαιναν από τα ορυχεία ξεκούραστοι, ευδιάθετοι, δεν αρρώσταιναν και ανέπτυσσαν καλλιτεχνικές τάσεις. Ετσι, στην Πολωνία, στη Γερμανία και σε άλλες χώρες όπου υπάρχουν αλατωρυχεία, οι παλιές γαλαρίες άρχισαν να μετατρέπονται σε «σανατόρια» και να εγκαθίσταται εξοπλισμός υποδοχής ασθενών, σε βάθη της τάξεως των 900 και 1.000 μ. Συγχρόνως, άρχισαν να δημιουργούνται τεχνητά αλατοσπήλαια, αρχικά στα νοσοκομεία. Σήμερα, πλέον, μπορούν να τοποθετηθούν οπουδήποτε - σε ένα σπίτι, σε ένα γυμναστήριο, σε ξενοδοχεία, σε σπα κ.α. «Θελήσαμε να κάνουμε και εδώ προσιτό το ευεργετικό μικροκλίμα των αλατωρυχείων, που επιτρέπει σε κάποιον να ηρεμήσει και να δυναμώσει το ανοσοποιητικό του, ώστε να καταφέρει να ξεπεράσει αυτά που αποδίδονται γενικότερα στους σημερινούς ρυθμούς της ζωής μας και εκδηλώνονται στο σώμα μας με αναπνευστικές, δερματικές, μυοσκελετικές και άλλες ενοχλήσεις», λέει ο κ. Βασίλης Μασούλας, ο οποίος δημιούργησε το πρώτο τεχνητό αλατοσπήλαιο στην Ελλάδα.
«Η πρώτη μου επαφή με τη συγκεκριμένη θεραπεία ήταν στην Πολωνία. Είχα βρεθεί εκεί για να επισκεφτώ τα πεθερικά μου και, λόγω του ότι τότε τύχαινε να κάνω μεγάλα ταξίδια με αεροπλάνο, είχα παρουσιάσει τις συνήθεις δυσκολίες στον ύπνο. Το πρόβλημα όμως ήταν εντονότερο από το αναμενόμενο και την τέταρτη ημέρα ο πεθερός μου μου πρότεινε να πάω σε ένα αλατωρυχείο. Κοιμήθηκα πολύ γρήγορα αφότου κάθισα στη σεζ λόνγκ και, βέβαια, κοιμήθηκα χωρίς πρόβλημα το ίδιο βράδυ, καθώς ο οργανισμός μου είχε πια ισορροπήσει. Ετσι, σκεφτήκαμε με τη σύζυγό μου να εγκαταστήσουμε ένα στο σπίτι μας για προσωπική χρήση. Στην πορεία όμως προέκυψε να το δω και επαγγελματικά». Η αναζωογόνηση που προσφέρει η παραμονή σε ένα αλατοσπήλαιο αποδίδεται στο ότι τα ιχνοστοιχεία που περιέχει το ορυκτό άλας (ιώδιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, νάτριο κ.ά.) δεσμεύονται εύκολα και με φυσικό τρόπο μέσω της αναπνοής. Η «κούρα» διαρκεί 45 λεπτά και δεν προαπαιτείται προετοιμασία. Μπορούν, για παράδειγμα, να το επισκεφτούν εργαζόμενοι κατευθείαν μετά τη δουλειά τους ή μπορεί κάποιος να οργανώσει εκεί μια σύσκεψη ή ένα σεμινάριο. «Αλλά και γενικότερα απευθύνεται σε όλους όσοι, λόγω έλλειψης χρόνου, δεν προλαβαίνουν να κάνουν αυτό που λέμε «κάτι για τον εαυτό τους». Είναι επίσης ιδανικό για τα μικρά παιδιά, γιατί τονώνει το ανοσοποιητικό τους και δεν αρρωσταίνουν από τις ιώσεις που κυκλοφορούν στα σχολεία», εξηγεί ο κ. Μασούλας, ο οποίος ασχολείται παράλληλα και με την εγκατάσταση τεχνητών αλατοσπηλαίων, τονίζοντας ότι «πρόκειται για επιχείρηση οικολογική, τόσο σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της όσο και την παρεχόμενη υπηρεσία, έχει πολύ χαμηλά λειτουργικά έξοδα, μηδενικά έξοδα συντήρησης και, επιπλέον, είναι ίσως η μόνη επιχείρηση που δεν έχει κόστος πωληθέντων. Από τη στιγμή που εγκαθίσταται το σπήλαιο, δεν χρειάζεται τίποτα περαιτέρω για την παροχή της υπηρεσίας του και γι' αυτό γίνεται πολύ γρήγορα η απόσβεση του αρχικού κεφαλαίου».
Η εμπειρία του ως στελέχους μεγάλων πολυεθνικών αλλά και η μακροχρόνια επαφή του με τον κλάδο της συμβουλευτικής επιχειρήσεων και τη διδασκαλία σε οικονομικά πανεπιστήμια του έχουν δείξει ότι πολύ συχνά οι νέοι επαγγελματίες «ξεκινούν να κάνουν πράγματα επειδή αρέσουν στους ίδιους, ενώ οι ίδιοι δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι ζητάει η αγορά. Ετσι, εμπλέκονται σε δραστηριότητες που δεν έχουν απήχηση και μετά στενοχωριούνται. Ωστόσο, παραμένει σημαντικό αυτό που θα επιλέξουν ως αντικείμενο να είναι και ευχάριστο στους ίδιους. Οπως είναι επίσης επιταγή των καιρών οι όποιοι επαγγελματικοί στόχοι να συνδυάζονται με κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς».
